ปัญหาที่แรงงานไทยประสบ ในประเทศบรูไน เกิดขึ้นจากหลายสาเหตุอาทิ
– ปัญหาที่เกิดจากนายจ้าง นายจ้างบางราย จ่ายค่าจ้างได้ตรงกำหนดเวลา ไม่มีงานให้ทำจนครบสัญญา
นายจ้างบางรายมีโควต้าคนงาน แต่ไม่มีงานให้ทำจริง มีพฤติการณ์เร่ขายคนงาน ให้แก่ผู้รับเหมาช่วง หรือนายจ้างรายอื่น โดยอ้างให้ยืมใช้คนงานของตนเป็นรายหัวต่อวันต่อคนจากผู้รับคนงานไปทำงานด้วย นายจ้างบางรายไม่ดูแลเอาใจใส่คนงานทั้งในด้านสวัสดิการและการเจ็บป่วย
– ปัญหาที่เกิดจากคนงาน คนงานบางรายคาดหวังสูงเกี่ยวกับสภาพการทำงานและความเป็นอยู่ในต่างประเทศ ว่าจะต้องมีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีกว่า ในประเทศไทย แต่เมื่อมาพบกับสภาพการทำงานและสภาพความเป็นอยู่ ที่ไม่ได้แตกต่างจากประเทศไทย ก็มีความผิดหวัง ไม่ต้องการที่จะทำงานต่อไป คนงานบางราย ฝ่าฝืนกฎหมายของประเทศบรูไน ไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบของนายจ้าง เช่นดื่มสุรา ก่อการทะเลาะวิวาท เล่นการพนัน ค้าเหล้าเถื่อน บางรายลุ่มหลงในอบายมุข เช่นการพนัน หวยเบอร์ ดื่มสุรา ทำให้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายไม่สามารถส่งเงินกลับบ้านได้ ทำให้ครอบครัวเดือดร้อน
– ปัญหาที่เกิดจากบริษัทจัดหางาน บางบริษัทจัดหางาน ส่งคนงานที่มีฝีมือให้แก่บริษัทนายจ้างในประเทศบรูไน ซึ่งไม่มีโควต้าช่างฝีมือต่างๆ มีเพียงโควต้ากรรมกรทั่วไป แต่บริษัทจัดหางานประเทศไทยก็พยายามส่งคนงานที่มีฝีมือเหล่านั้น ให้มาทำงานในตำแหน่งกรรมกรทั่วไปก่อน โดยพยายามหลอกลวงคนงานว่าสามารถเปลี่ยนแปลงตำแหน่งกรรมกรทั่วไปมาเป็นตำแหน่งช่างได้ ซึ่งตามกฎหมายบรูไนไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตำแหน่งได้ ก่อนได้รับอนุญาตจากกรมแรงงานบรูไน จึงทำให้คนงานมีฝีมือเหล่านั้นได้รับค่าจ้างไม่ตรงกับสัญญา
บริษัทจัดหางานรับคนงานผ่านสาย และให้ข้อมูลที่ไม่ตรงกับสภาพความจริงของบรูไน รวมทั้งการโฆษณาชวนเชื่อต่างๆ เมื่อคนงานเดินทางไปถึงบรูไนแล้ว ก็เป็นเหตุให้เกิดข้อขัดแย้งขึ้น
1594